En portales nos qu'enxamás entra naide y en buzones que naide abre nunca.En velenos reveníos y en puñales qu'enfurruñen en museos del crime.
En mudes abandonaes en tendales col alambre rotu y n'esqueles eszarpaes pol osu vieyu del olvidu.
En muñecos ciegos, en cromos podres, en carambelos pegañosos, nel tiez mariellu de la inocencia con hepatitis.
Nes canes roxes de los ogros y nes angüeñes de les masturbadores solitaries.
Nos verdes praos del infiernu y nos güeyos azules de la culiebra y nes peluques rizoses de los ánxeles.
Na insistente traxedia del suicida torpe, n'afoguina desesperada del sapu obligáu a fumar por un guaje.
Na golor a gasolina de lo que siempre acaba mal.
En tolos erros qu'escondimos embaxo tierra como un animal los sos escrementos.
En tolos momentos nos que quiximos ser l'home invisible namás pa que tú nun nos miraras a los güeyos.
En toles cartes que nos mandaron a buzones que naide abre en portales onde naide entra.
Ende y aquende y más alló tenemos buscao un sentíu a tantu absurdu: biltar, xorrecer, medrar, maurecer p'acabar siendo nada.
