El tiempu de los caballosye'l tiempu de la borrina,
tiempu enantes del tiempu,
les sos buelgues
na ñeve
guiaron l'andar
de los supervivientes,
les sos coraes
en carnes
calecieron el corazón
mozu de los homes,
nel tiempu de la nueche
con cascos de vientu
vencieron al llobu,
col aliendu axitáu
vencieron les tormentes,
porque'l tiempu de los caballos
ye'l tiempu de la lluna,
el tiempu de los ríos,
de les biesques, del vai fonderu,
tiempu enantes del tiempu,
enantes del camín, enantes
de les fogueres, los praos, les batalles,
los sueños, los acurdiones...
Alcuérdate: hubo un tiempu
nel que la xente fue más veloz
que los rayos del cielu, tuvo
ales más lixeres que los ánxeles,
salvó de los peligros y de la muerte
como si fueren dioses, rióse
del so propiu destín, devoró'l
mundu como un gapín de cereces,
nel tiempu de los caballos.
