Na última hora
dexa que l'aire fríu
apague les lluces,
al abellu
de la carne canso
y los güeyos arroxaos
d'acolumbrar
sombres de llonxe,
déxalu qu'arrinque
les yerbes nueves
y el raigañu flebe
de les caricies,
tola povisa
de los díes suaves,
na última hora
dexa
que la nueche
t'alcuentre llimpiu,,
vaciu d'afectos,
desprendíu
de tolo que fuisti,
colos deos unxíos
n'agua de lloréu
espera
la última hora
serenu,
prepárate
pa ella,
dexa que l'aire fríu
d'esta nueche
apague les lluces
y si pasao lo escuro
alborez
esgaya
colos dientes
el corazón del día nuevu,
que la so lluz
arrebolle na to boca,
porque inda nun ye la última hora.
