la rede rota

Con paciencia y enfotu
texí una rede
ente les sebes
del monte,
con cordeles esfilachaos
de desgana
y povisa de díes turbios
texí
una rede
ente los bardiales
de la desmemoria
y la nada,

marqué la llende
en cantu de toles feríes abiertes,
punxe'l finxu
nel sitiu esactu
onde manca nel alma
el ríu que tolo lleva,

colos deos tremando,
con obstinación,
inútilmente
texí una rede
que nada arrepresa,
que tolo dexa escapar.