homenaxe

Cai la nueche
enriba los praos
arrosaos de povisa,

cai la povisa
enriba les tumbes
secretes de la escombrera

conozo un sitiu
onde calla'l ríu

un sitiu
onde'l ferruñu
escaez
la rabia
y la pena

con pasos de gatu
cai la nueche

conozo'l rastru
del orpín,
la llingua sele
que respiga
los felechos
y l'alcordanza

homes bravos
de Mata y Flórez

col vuestru enfotu
texo un cobertor
d'alboraes clares

col rixu de los que nun
pudistis fuxir

los que quedásteis
equí
empozaos
en tierra de niundes

el vuestru corazón
prende'l llume
montés
de les estrelles fugaces,
el caricós
d'una foguera
qu'inda escalez
cuando cai la nueche

cuando caéis

podrecen los nomes
en cantu mafientu
d'una cruz
de palu.