El tiempu de les mores verdes
ye'l tiempu de marchar,
cai un pingu
de sangre
en cantu los besos,
fiere
nel aliendu
l'aceru
del nordés,
entós
ye'l tiempu de siguir
la buelga escura
del llobu,
les nueches son cálides
en monte,
los frutos
inda duces,
cuerre y nun mirés
atrás,
pasa la frontera
mientres la brigadilla del mieu
bebi y baila
nes romeríes del branu,
ye'l tiempu de marchar,
el tiempu de les mores verdes
y la lluz esborria
los pasos mal andaos,
los caminos torcíos,
el rastru pegañosu
de la pena,
el tiempu de les mores verdes
ye'l tiempu de correr,
el tiempu de les motos veloces,
pasa la frontera,
siente nel piel respigao
l'arguyu
de los contrabandistes,
el sosiegu tóxicu
de los que fuxen,
dexa que pasen los díes
col corazón vaciu,
enllena l'alma
cuando llegue'l so tiempu
col tastu sonce
de les mores maurecíes.
