Agora que ye de nueche
nun vamos alcontranos
de nueche,
el nuestru pactu
¿qué tien de ver
coles sombres?
prometí buscate
onde empieza
el bon tiempu,
los díes de salir
a monte
y correr
pelos caminos
con ganes de volver,
siempre con ganes
de volver rendíos
a casa,
a dalgún sitiu
onde nos espere
una lluz prendía
y un fueu en caldia,
nun vengo
a rendir cuentes,
Padre,
nun traigo noticies
de lo fríu
que fue esti hibiernu,
del aliendu del llobu
terecíu
na ñeve del bosque
y les fogueres
que mató el xarazu
y la ventisquiada,
llegaron los díes
de salir a monte,
la mano blanca
de la lluz
señalando l'aldu
de los caminos,
otra vuelta
lleguen los díes
de cielu escampláu
y verdeya la herba
nes camperes del Mayáu Solís,
sigo'l destín de ríu
que m'enseñasti
cumplo con esi pactu
qu'esclúi les sombres,
el fríu, l'escaezu.
